Rycina sygnowana na płycie w prawym dolnym rogu kompozycji: "W. J. 1926"
Technika/Technique:
autolitografia barwna wtórnie podklejona na tekturę
Wymiary/Size/Capacity:
301x381 mm (tektura)
Stan/Condition:
Pozycja w dość ładnym stanie, przycięta do kompozycji, nieznaczne plamki na marginesach
Datowanie/Dating:
1926
Pochodzenie/Origin:
Z: teki graficznej: Kraków. 6 autolitografij: Stefana Filipkiewicza, Jana Hrynkowskiego, Władysława Jarockiego, Ignacego Pieńkowskiego, Jana Rubczaka, Jana Wojnarskiego. Kraków: Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych, [po 1926]
Inf. o Autorze/Information about an Author:
Władysław Jarocki (6.06.1879 Podhajczyki pow. Zborów - 7.02.1965 Kraków) polski malarz, także architekt i grafik, ukończył architekturę na Politechnice Lwowskiej, następnie w latach 1902-1906 krakowską Akademię Sztuk Pięknych u Józefa Mehoffera i Leona Wyczółkowskiego oraz w 1906 studiował w Académie Julian w Paryżu, w latach 1917-1918 pracował jako architekt, a od 1921 był profesorem w ASP w Krakowie, w latach 1940-1944 prowadził dział grafiki w niemieckiej szkole rzemiosła artystycznego w Krakowie, w 1947 został przeniesiony na emeryturę. W malarstwie inspirował się głównie tematyką huculską, podhalańską i tatrzańską, grafikę uprawiał od 1913 w technice akwaforty i litografii, zajmował się również grafiką użytkową i scenografią; zob. SAP t. 3 ss. 237-241.