Pomnik Adama Mickiewicza w Poznaniu / "POMNIK ADAMA MICKIEWICZA W POZNANIU. [...] 1162"
Autor/Author:
Julian Schübeler
Sygnatura/Signature:
Rycina sygnowana na płycie w prawym dolnym rogu kompozycji: "J. SCHÜBELER"
Technika/Technique:
drzeworyt sztorcowy na papierze
Wymiary/Size/Capacity:
273x178 mm (kompozycja)
Stan/Condition:
Rycina w dość ładnym stanie, nieznaczny ślad po starym poziomym złożeniu karty, bardzo nieznaczne praktycznie niewidoczne przekłucia karty
Datowanie/Dating:
1883
Pochodzenie/Origin:
Z: Tygodnik Powszechny nr 18 z 6.05.1883 s. 280
Inf. o Autorze/Information about an Author:
Julian Schübeler warszawski drzeworytnik czynny w latach 1865-1889, związany z "Tygodnikiem Ilustrowanym", dodatkowo rytował w 1874 dla "Kłosów" i w 1870 dla "Opiekuna Domowego" oraz w 1882 dla "Biesiady Literackiej", ceniony autor wielu drzeworytów; zob. Opałek 1949 ss. 62-63, Rudniewska (Słownik) ss. 118-119
Literatura/Literature:
Grajewski 1972 nie notuje
Uwagi/Comments:
Zachowana cała karta oraz obszerny anonimowy tekst.
Pomnik autorstwa Władysława Oleszczyńskiego wykonany w 1856 na zamówienie poznańskiego Komitetu Pamięci Adama Mickiewicza i w 1857 przywieziony do Poznania przez artystę.
- Adam Mickiewicz (24.12.1798 Zaosie albo Nowogródek - 26.11.1855 Stambuł) najwybitniejszy polski poeta, czołowy przedstawiciel romantyzmu, także działacz polityczny, publicysta, tłumacz, filozof, działacz religijny, mistyk i wizjoner, organizator i dowódca wojskowy, profesor wyższych uczelni. Studiował na Uniwersytecie Wileńskim 1815-1819, potem uczył w szkole powiatowej w Kownie. Był jednym z założycieli i aktywnym działaczem tajnego patriotycznego Towarzystwa Filomatów, aresztowany wraz z grupą przyjaciół został uwięziony w klasztorze bazylianów w Wilnie 1823-1824. Lata 1824-1829 spędził na przymusowym osiedleniu w centralnej Rosji, w Odessie, Moskwie i Petersburgu. W 1829 wyjechał w podróż po Europie zwiedzając Niemcy, Szwajcarię i Włochy. Od 1832 mieszkał w Paryżu (z przerwą na pobyt w Lozannie, gdzie był profesorem w Akademii Lozańskiej 1838-1839 wykładając literaturę łacińską i pobyt w Rzymie w 1848), gdzie w latach 1840-1844 był wykładowcą literatury słowiańskiej w Collège de France w Paryżu. W 1834 ożenił się z Celiną Szymanowską z którą miał sześcioro dzieci. W 1841 poeta związał się z Andrzejem Towiańskim i jego kręgiem, w 1848 tworzył Legion Polski w Rzymie, w okresie wojny krymskiej w 1855 podjął próbę sformowania Legionów Polskich do walki z Rosją. W tym celu przybył do Stambułu we wrześniu 1855, gdzie zmarł. Został pochowany we Francji na polskim cmentarzu w Montmorency. W 1900 trumnę uroczyście przeniesiono do sarkofagu w katedrze wawelskiej. Uznany za wieszcza narodowego, autor ogromnej i zróżnicowanej twórczości literackiej początkowo klasycystycznej, potem ceniony za twórczość romantyczną; zob. Polski słownik biograficzny (PSB) t. 20 ss. 694-706
architektura pomniki, portrety polskie okres postacie 19 wiek - Polska, portrety polskie zawody działacze narodowi - Polska dziennikarze i publicyści - Polska literaci - Polska nauczyciele, pedagodzy i wykładowcy - Polska politycy, dyplomaci, mężowie stanu - Polska, malarstwo polskie, rysunek polski / architecture monuments, statues/monument, statue, portraits/portrait / Architektur Denkmäler/Denkmal, Porträts/Porträt / wood-engraving woodcut / Holzschnitt Holzstich
