powiat grodzki Płock województwo mazowieckie (płockie)
Tytuł/Title:
Pomnik biskupa Ignacego Krasickiego w katedrze płockiej / "POMNIK BISKUPA IGN. KRASICKIEGO W KATEDRZE PŁOCKIEJ."
Sygnatura/Signature:
Rycina niesygnowana
Technika/Technique:
drzeworyt sztorcowy na papierze
Wymiary/Size/Capacity:
170x104 mm (kompozycja)
Stan/Condition:
Pozycja w ładnym stanie, kompozycja niemalże bez wad, liczne plamki na marginesach karty
Datowanie/Dating:
1883
Pochodzenie/Origin:
Z: Wędrowiec nr 15 (1058) z 12.04.1883 s. 225
Literatura/Literature:
Grajewski 1972 nie notuje
Uwagi/Comments:
Zachowana cała karta wraz z tekstem stanowiącym fragment większego tekstu pt. "Wycieczka do Płocka", tekst ten zachowany w całości w kserokopii i sygnowany pseudonimem: "W. D." autorstwa Wincentego Dawida; zob. SPPP t. 3 s. 411).
- Ignacy Błażej Franciszek Krasicki (3.02.1735 Dubiecko pow. Przemyśl - 14.03.1801 Berlin) najwybitniejszy polski pisarz polskiego Oświecenia, encyklopedysta i tłumacz, bliski współpracownik króla Stanisława Augusta, biskup warmiński i arcybiskup gnieźnieński. W latach 1743-1750 kształcił się w kolegium jezuickim we Lwowie, a w latach 1751-1754 w Seminarium Misjonarskim Św. Krzyża w Warszawie. Po jego ukończeniu w 1754 został kanonikiem kijowskim, a w 1757 kanonikiem i proboszczem przemyskim. Święcenia kapłańskie otrzymał 2.02.1759 w Brzozowie. Potem otrzymał inne godności i beneficja kościelne. W latach 1759-1761 kształcił się w Rzymie. Od ca 1762 przebywał w Warszawie pisząc okolicznościowe wiersze. W 1764 został kapelanem królewskim króla Stanisława Augusta i debiutował w druku kazaniem koronacyjnym. W latach 1764-1767 redagował czasopismo "Monitor" jako bliski współpracownik króla. Jesienią 1766 został najpierw biskupem koadiutorem warmińskim, zaś konsekrowany na biskupa warmińskiego został 28.12.1766 obejmując związany z tym urząd senatora. Po zaborze Warmii przez Prusy we wrześniu 1772 często przebywał na dworze króla pruskiego, a jednocześnie często też bywał w Warszawie na dworze Stanisława Augusta, gdzie przede wszystkim bezskutecznie starał się o nominację na biskupa krakowskiego. Nominację na arcybiskupa gnieźnieńskiego otrzymał 26.02.1795 od króla pruskiego Fryderyka Wilhelma II (nie otrzymał tytułu prymasa). W 1800 przyczynił się do powstania warszawskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, od listopada 1801 przebywał w Berlinie, gdzie leczył się. Był wybitnym i płodnym poetą, prozaikiem, komediopisarzem i publicystą. Najważniejszy i najpłodniejszy okres jego twórczości literackiej przypada na lata 1775-1780 kiedy powstały jego najbardziej znane utwory takie jak: Myszeidos pieśni X, Mikołaja Doświadczyńskiego przypadki, Pan Podstoli, Monachomachia; zob. Polski słownik biograficzny (PSB) t. 15 ss. 144-150 i PDD t. 2: I-Me ss. 240-248
architektura katedry i sobory kościoły nagrobki, grobowce, portrety polskie okres postacie 18 wiek - Polska postacie 19 wiek - Polska, malarstwo polskie, rysunek polski portrety polskie zawody duchowni rzymskokatoliccy - hierarchowie - Polska literaci - Polska / architecture cathedrals/cathedral churches/church tombstones/tombstone, portraits/portrait / Architektur Grabdenkmäler/Grabdenkmal Kathedralen/Kathedrale Kirchen/Kirche, Porträts/Porträt / wood-engraving woodcut / Holzschnitt Holzstich
