portret Teodor Tripplin / portret Stanisław Chomętowski
Tytuł/Title:
Teodor Tripplin / Stanisław Chomętowski / [1] "Dr. TEODOR TRIPPLIN. Z fotografii Karoli'ego i Puscha [...] 652"; [2] "Dr. STANISŁAW CHOMENTOWSKI. Z fotografii Brandla [...] 653"
Autor/Author:
Jan Styfi wg Ksawerego Pillatiego na podstawie fotografii 1) Aleksandra Karoli i Maurycego Puscha; 2) wg Konrada Brandla
Sygnatura/Signature:
Ryciny sygnowane na płycie u dołu kompozycji: rycina 1) po lewej: "J. STYFI" i po prawej "X. Pillati"; rycina 2) po lewej "X. Pillati" i po prawej "J. STYFI"
Technika/Technique:
drzeworyty sztorcowe na papierze
Wymiary/Size/Capacity:
po 118x95 mm (kompozycje)
Stan/Condition:
Pozycja w bardzo ładnym stanie
Datowanie/Dating:
1881
Pochodzenie/Origin:
Z: Tygodnik Powszechny nr 9 z 27.02.1881 s. 129
Inf. o Autorze/Information about an Author:
Jan Styfi (ca 1839 - 5.03.1921) warszawski drzeworytnik czynny, jak dotąd przyjmowano, w latach 1859 - ca 1900, studiował w latach 1856-1857 w Warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych, następnie doskonalił się w drzeworytnictwie w Lipsku, jako rytownik związany z "Tygodnikiem Ilustrowanym", a w latach 1865-1890 z "Kłosami" (w obu pismach jako kierownik drzeworytni), rytował również dla wydawnictw książkowych, kalendarzy oraz dla "Tygodnika Powszechnego", w latach 1866-1867 prowadził własną drzeworytnię wspólnie z A. Regulskim, a potem około ca 1876-1879 wspólnie Andrzejem Zajkowski, jeden z najwybitniejszych i najpłodniejszych polskich ksylografów, faktycznie czynny już od 1851 (Teodor Tripplin: Portugalia. Warszawa: bez wydawcy, 1851) co też wskazuje na wcześniejszą datę urodzenia; zob. obszernie Opałek 1949 ss. 64-66 i SPKP ss. 864-865 oraz Banach 1959 ss. 219 i 221
Zachowana cała karta wraz z tekstami: 1) dot. T. Tripplina sygnowany pseudonimem: "P. G." (SPPP nie rozwiązuje tego pseudonimu, nie sprawdzono spisu treści rocznika); 2) dot. S. Chomętowskiego sygnowany pseudonimem: "s." autorstwa Wincentego Korotyńskiego; zob. SPPP t. 3 s. 85.
- Teodor Teuttold Tripplin (12.02.1813 Kalisz - 25.01.1881 Warszawa) lekarz, podróżnik, literat, uczestnik powstania listopadowego, emigrant. Uczył się w Kaliszu, a potem Pińczowie, następnie brał udział w powstaniu listopadowym zostając podporucznikiem. W latach 1831-1837 studiował na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu w Królewcu jednakże formalnie studiów nie ukończył wyjeżdżając do Anglii, gdzie był członkiem Towarzystwa Demokratycznego Polskiego. Wziął udział w I wojnie karlistowskiej w Hiszpanii jako lekarz wojskowy, potem wyjechał do Montpellier, gdzie w 1840 uzyskał stopień doktora medycyny i praktykował we Francji do 1848. W tym czasie odbył wiele podróży po Europie, Maroku (i Bliskim Wschodzie ca 1859 - co będzie kanwą szeregu jego późniejszych powieści sensacyjno-przygodowych, relacji z podróży i pamiętników). Do kraju legalnie wrócił w 1849 udanie rozwijając praktykę lekarską i bogatą twórczość literacką. Za swoją "nieprawomyślność" w 1854 został skazany na rok twierdzy w Brześciu Litewskim, zaś w 1857 wyjechał z kraju i zachęcony agitacją Garibaldiego wziął udział w 1860 w walkach o niepodległość Włoch w stopniu kapitana, potem był lekarzem wykładowcą w polskiej Szkole Wojskowej w Genui i Cuneo, ponownie walczył w wojnie włosko-austriackiej w 1866 w szeregach wojsk Garibaldiego. Walczył także w Czarnogórze w szeregach wojska serbskiego, potem był dwukrotnie uwięziony przez władze austriackie. W 1877 schorowany wrócił do Warszawy, wznowił działalność literacką, ale już bez wcześniejszych sukcesów; zob. Śliwowska 1998 s. 634; Szarejko t. 1 ss. 554-557 i Nowy Korbut t. 9 ss. 236-239.
- Stanisław Chomętowski (14.05.1838 Gortatowice pow. Rawa Mazowiecka - 26.01.1881 Warszawa) warszawski lekarz związany ze szpitalem św. Jana Bożego, właściciel prywatnego zakładu dla osób umysłowo chorych. Ukończył w 1856 gimnazjum w Warszawie, od 1857 zaczął studia na Akademii Medyczno-Chirurgicznej w Warszawie, dyplom lekarski uzyskał w 1862. W 1863 wyjechał do Wiednia i Berlina uczęszczając na wykłady z psychiatrii. Po powrocie uzyskał posadę w warszawskim szpitalu św. Jana Bożego z którym był związany aż do śmierci, od 1866 jako ordynator etatowy. Około 1874 urządził w swoim domu na ul. Twardej 6 prywatny zakład dla osób umysłowo chorych, następnie przeniósł go do nowo wybudowanego większego budynku na ul. Marszałkowskiej 7 (potem nr 25), zakład ten istniał do 1913. Stale publikował artykuły różnej treści w tygodniku "Kronika Rodzinna" od 1867 przez okres 14 lat, również autor wielu naukowych prac medycznych niemalże wyłącznie z zakresu psychiatrii i neurologii będąc jednym z polskich pionierów psychiatrii; zob. Szarejko t. 1 ss. 107-108 oraz tekst towarzyszący rycinie
malarstwo polskie, rysunek polski portrety polskie okres postacie 19 wiek - Polska, portrety polskie zawody działacze narodowi - Polska lekarze i inny personel medyczny - Polska literaci - Polska wojskowi, powstańcy, konspiratorzy - Polska zesłańcy, represjonowani - Polska / portraits/portrait / Porträts/Porträt / wood-engraving woodcut / Holzschnitt Holzstich
