Warszawa. Pomnik Adama Mickiewicza / "WARSZAWA. POMNIK ADAMA MICKIEWICZA"
Autor/Author:
Paweł Mystkowski
Sygnatura/Signature:
Fotografia sygnowana typograficznie pod kompozycją w prawym dolnym rogu tablicy: "Fot. P. Mystkowski"
Technika/Technique:
fotografia
Wymiary/Size/Capacity:
370x249 mm (kompozycja); 395x273 mm (tablica)
Stan/Condition:
Pozycja w ładnym stanie, kompozycja bez wad, złamany lewy dolny róg, nadto przekłucia po szpilkach w rogach tablicy
Datowanie/Dating:
196-
Pochodzenie/Origin:
Z nieustalonej teki fotograficznych reprodukcji fotografii. Warszawa: WOSI [Wydawniczo-Oświatowa Spółdzielnia Inwalidów] "Wspólna Sprawa", [196-]
Inf. o Autorze/Information about an Author:
Paweł Mystkowski (7.06.1903 Carycyn (Wołgograd) - 9.07.1990 Warszawa) fotograf, członek ZPAF od 1951 (Okręg Warszawski ZPAF), Członek Honorowy ZPAF (oraz Prezes ZPAF), zajmował się głównie fotografią krajobrazu i architektury oraz fotografią sportową, udział w licznych wystawach, wielokrotnie nagradzany; zob. obszerny biogram Fotografowie 1946-2006 ss. 289-290
Uwagi/Comments:
"Wspólna Sprawa" = Wydawniczo-Oświatowa Spółdzielnia Inwalidów "Wspólna Sprawa" w Warszawie ul. Żelazna 40 (ostatni adres; nieistniejąca spółdzielnia powiązana z oświatą i Związkiem Nauczycielstwa Polskiego ZNP, zmieniająca nazwy w czasie swej działalności). Zakłady Fotofilmowe WOSI. Bardzo rzadka fotografia. Fotografia pochodzi z teki reprodukcji fotograficznych wydanych do użytku szkolnego fotografii miast i regionów Polski autorstwa głównie znanych polskich fotografików. Fotografie formatu ca A3. Teka (-ki) nienotowana (-ne) w katalogach elektronicznych polskich bibliotek naukowych (ówcześnie, wbrew przepisom, nie przekazano egzemplarzy obowiązkowych wydanych tek fotograficznych do zbiorów publicznych!). Odwrocie (verso) fotografii czyste - bez treści.
- Adam Mickiewicz (24.12.1798 Zaosie albo Nowogródek - 26.11.1855 Stambuł) najwybitniejszy polski poeta, czołowy przedstawiciel romantyzmu, także działacz polityczny, publicysta, tłumacz, filozof, działacz religijny, mistyk i wizjoner, organizator i dowódca wojskowy, profesor wyższych uczelni. Studiował na Uniwersytecie Wileńskim 1815-1819, potem uczył w szkole powiatowej w Kownie. Był jednym z założycieli i aktywnym działaczem tajnego patriotycznego Towarzystwa Filomatów, aresztowany wraz z grupą przyjaciół został uwięziony w klasztorze bazylianów w Wilnie 1823-1824. Lata 1824-1829 spędził na przymusowym osiedleniu w centralnej Rosji, w Odessie, Moskwie i Petersburgu. W 1829 wyjechał w podróż po Europie zwiedzając Niemcy, Szwajcarię i Włochy. Od 1832 mieszkał w Paryżu (z przerwą na pobyt w Lozannie, gdzie był profesorem w Akademii Lozańskiej 1838-1839 wykładając literaturę łacińską i pobyt w Rzymie w 1848), gdzie w latach 1840-1844 był wykładowcą literatury słowiańskiej w Collège de France w Paryżu. W 1834 ożenił się z Celiną Szymanowską z którą miał sześcioro dzieci. W 1841 poeta związał się z Andrzejem Towiańskim i jego kręgiem, w 1848 tworzył Legion Polski w Rzymie, w okresie wojny krymskiej w 1855 podjął próbę sformowania Legionów Polskich do walki z Rosją. W tym celu przybył do Stambułu we wrześniu 1855, gdzie zmarł. Został pochowany we Francji na polskim cmentarzu w Montmorency. W 1900 trumnę uroczyście przeniesiono do sarkofagu w katedrze wawelskiej. Uznany za wieszcza narodowego, autor ogromnej i zróżnicowanej twórczości literackiej początkowo klasycystycznej, potem ceniony za twórczość romantyczną; zob. Polski słownik biograficzny (PSB) t. 20 ss. 694-706
