Kresy - powiat Złoczów województwo tarnopolskie (Ukraina)
Tytuł/Title:
"ZAMEK W PODHORCACH. SALA ZŁOTA. Obraz A. Gryglewskiego. (2288)"
Autor/Author:
Gustaw Hähle wg Aleksandra Konstantego Gryglewskiego
Sygnatura/Signature:
Rycina sygnowana na płycie: "GHAEHLE. sc." i monogram wiązany "AKG"
Technika/Technique:
drzeworyt sztorcowy na papierze
Wymiary/Size/Capacity:
232x340 mm
Stan/Condition:
Rycina w dość ładnym stanie, nieznaczny ślad po starym pionowym złożeniu karty, bardzo nieznaczne praktycznie niewidoczne przekłucia karty (rycina po konserwacji)
Datowanie/Dating:
1872
Pochodzenie/Origin:
Z: Kłosy nr 378 z 26.09.1872 s. 204
Inf. o Autorze/Information about an Author:
Gustaw Hähle warszawski drzeworytnik pochodzenia niemieckiego sprowadzony do Polski w 1859 albo w 1860, czynny w okresie od 1860 do co najmniej 1879 (SAP do 1876), początkowo rytujący dla "Tygodnika Ilustrowanego", potem również dla "Kłosów" (większość prac z lat 1860-1861 oraz dla "Kłosów" w 1872, 1875 i 1879, praca również w "Albumie Jana Matejki" z 1876; zob. SAP t. 3 s. 12 i Rudniewska (Słownik) s. 51 (tu prace dla "Kłosów" 1875, 1879), Opałek 1949 ss. 49-50 (1860-1862), zaś Hanebutt-Benz 1984 i Benezit nie notują, zaś AKL. Index t. 6 s. 305 odwołuje się do SAP.
Literatura/Literature:
Grajewski 1972 poz. 25561
Uwagi/Comments:
Zachowana cała karta oraz tekst sygnowany pseudonimem: "R." autorstwa Kazimierza Władysława Wójcickiego; zob. SPPP t. 3 ss. 12-13.
Zamek wzniesiony 1635-1640 dla Stanisława Koniecpolskiego, od końca XVII w. własność Sobieskich, Rzewuskich, w latach 1865-1939 własność Sanguszków, wczesnobarokowy typ rezydencji obronnej określany jako palazzo in fortezza, w połowie XVIII w. nadbudowano 2. piętro pałacu, zniszczenia w czasie II wojny światowej, potem przebudowa wnętrz na szpital, obecnie restaurowany na muzeum. Bogate i cenne zbiory militariów, pamiątek historycznych i malarstwa w pewnym stopniu już w okresie I wojny światowej, a następnie w całości w okresie II wojny światowej zostały częściowo rozproszone, częściowo zaginęła lub została rozkradziona, zaś częściowo została wywieziona z kraju przez ostatniego właściciela Romana Sanguszkę; zob. głównie Tokarski 2000 t. 1 ss. 150-152 z ilustracją i Encyklopedia Kresów ss. 351-352 z ilustracjami.
