| Maria Hiszpańska-Neumann (28.10.1917 Warszawa - 12.01.1980 Warszawa) graficzka i malarka oraz rysowniczka, także publicystka i krytyczka sztuki. Studiowała grafikę w latach 1935-1939 na Wydziale Grafiki Akademii Sztuk Pięknych (ASP) w Warszawie, w chwili wybuchu wojny do ukończenia studiów zabrakło jej zdania 1 egzaminu, uczestniczka konspiracji, aresztowana w 1941, więziona najdłużej w obozach Neubrandenburg i Ravensbrück (do 26.04.1945). Po powrocie do Warszawy została przyjęta do Związku Polskich Artystów Plastyków (ZPAP) i kontynuowała działalność artystyczną. Od 1946 rozpoczęła współpracę jako ilustratorka w wydawnictwach książkowych i prasie (Wiedza, potem Książka i Wiedza, Tygodnik Powszechny, PWN, Iskry, Czytelnik, Pax, PIW, wydawnictwa w NRD i inne), członek grup artystycznych m.in. "Warszawa" 1946-1947, "Xylon" od 1960. Dużo wystawiała, liczne wystawy indywidualne krajowe i zagraniczne, liczne nagrody, od 1965 również zajmowała się sztuką sakralną. Uprawiała głównie drzeworyt, rzadziej techniki metalowe, także grafikę użytkową, rysunek tuszem i ołówkiem, malarstwo sztalugowe, malarstwo ścienne (od 1965) i mozaikę; zob. Grońska 1971 s. 414, SAP 1972 s. 181 i przede wszystko Czarnecka, Kiedio 2019 (monografia życia i twórczości artystki) |
