Warszawa. Rynek Starego Miasta / "WARSZAWA. Rynek St. Miasta"
Autor/Author:
Stanisław Łuckiewicz
Sygnatura/Signature:
Rycina sygnowana ołówkiem bezpośrednio pod kompozycją: "WARSZAWA. Rynek St. Miasta - drzeworyt Stanisław Łuckiewicz" oraz na s. 2 ołówkiem "N 58/100"
Technika/Technique:
drzeworyt sztorcowy na papierze czerpanym
Wymiary/Size/Capacity:
66x84 mm (kompozycja); 111x152 mm (karnet złożony); 111x301 mm (karnet całość)
Stan/Condition:
Pozycja w bardzo ładnym stanie, na s. 4 dopisek długopisem S. Leszczyckiego z podaniem autorstwa ryciny
Datowanie/Dating:
do 1966
Pochodzenie/Origin:
Pozycja ze zbioru prof. dr hab. Stanisława Leszczyckiego
Inf. o Autorze/Information about an Author:
Stanisław Łuckiewicz (24.12.1900 Kijów - 8.08.1989 Warszawa) grafik. W latach 1920-1921 studiował w Akademii Sztuk Pięknych (ASP) w Krakowie, w latach 1924-1928 w Akademii Sztuk Pięknych (ASP) w Warszawie, członek Koła Artystów Grafików Reklamowych (KAGR) , członek ZPAP od 1949. Po wojnie związany z Łodzią, a potem z Warszawą. Bogata twórczość w dziedzinie grafiki warsztatowej (głownie drzeworyt) i użytkowej (plakat, ekslibris od 1942, grafika reklamowa), także malarstwa, rysunku i scenografii oraz wystawiennictwa. Udział w licznych wystawach, prace w wielu zbiorach polskich i zagranicznych; zob. SAP 1972 s. 332 i inne
Uwagi/Comments:
Karnet życzeniowy, na s. 3 odręczne życzenia długopisem z grudnia 1966 roku z podpisem: "E. J. Jodłowscy" skierowane do prof. St. Leszczyckiego. Rycina w nakładzie 100 egz., egz. nr 58. Rycina małego formatu.
Życzenia przesłane przez Eugenię Krassowską-Jodłowską i jej męża Jerzego Jodłowskiego.
- Eugenia Krassowska-Jodłowska (21.01.1910 Nowy Dwór pow. Wołkowysk - 15.09.1986 Warszawa) – polska filolog, nauczycielka i polityk. Posłanka na Sejm w latach 1947-1972, wiceminister oświaty 1946-1965, członek Rady Państwa w latach 1965–1972. Od 1945 członek Stronnictwa Demokratycznego.
- Jerzy Jodłowski (18.06.1909 Warszawa - 16.08.2000 Warszawa) – polski prawnik i polityk, od 1937 adwokat, sędzia Sądu Najwyższego 1949-1967, profesor i dziekan Wydziału Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Poseł do Krajowej Rady Narodowej, potem poseł na sejm w latach 1947-1965, wicemarszałek Sejmu II kadencji. Od 1945 członek Stronnictwa Demokratycznego. Wybitny specjalista międzynarodowego postępowania cywilnego.
- Stanisław Marian Leszczycki (8.05.1907 Mielec - 13.06.1996 Warszawa) wybitny polski geograf i krajoznawca, polityk. Studia na kierunku geografii na Uniwersytecie Jagiellońskim (UJ) w Krakowie, gdzie już w 1928 zatrudniony został jako asystent. Doktorat uzyskał w 1933 roku. Od 1934 równolegle pracuje w Krakowskim Biurze Planowania Regionalnego. Tu m.in. zainteresował się tematyką turystyczną, stworzył pojęcie turyzmu i geografii turystyki oraz dla zapewnienia kadr dla ruchu turystycznego utworzył na UJ podyplomowe Studium Turyzmu w 1936 roku. M.in. działał w Lidze Popierania Turystyki i Związku Ziem Górskich i Polskim Towarzystwie Geograficznym. W 1939 aresztowany w akcji Sonderaktion Krakau i był więziony Sachsenhausen i Dachau do 1941. Po zwolnieniu brał udział w konspiracji. W 1945 habilitował się i zaangażował się politycznie w ruch socjalistyczny (PPS) mimo krótkiego aresztowania za udział w AK, poseł w latach 1945-1952. W latach 1946-1950 był wiceministrem spraw zagranicznych. Naukowo związał się od 1948 z Uniwersytetem Warszawskim, a od 1953 z utworzoną wówczas Polską Akademią Nauk (PAN) i Instytutem Geografii (faktycznie połączonym do 1994 z Instytutem Geografii UW). W 1970 zwolniony z pracy z UW i dalej był związany z IGiPZ PAN. Profesor zwyczajny od 1954, członek rzeczywisty PAN od 1964. W latach 1968–1972 prezes Międzynarodowej Unii Geograficznej. W latach 1950–1979 redaktor naczelny "Przeglądu Geograficznego". Członek honorowy 19 geograficznych towarzystw naukowych. Prowadził pracę naukową z zakresu geografii, geografii ekonomicznej, pod jego redakcją opracowano kilka ważnych atlasów, autor około 1000 prac naukowych w tym monografii tematu. Także podróżnik, turysta, kolekcjoner głównie kartografii i grafiki, bibliofil; zob. Geografowie polscy t. 2 ss. 913-917 i inne. W latach 30. XX w. (niewykluczone, że już w latach 20. XX w.) podejmował liczne podróże krajoznawcze i amatorsko fotografował głównie góry (cały łańcuch Karpat w granicach II RP)
